'Als je als potentiële klant aanklopt bij Qredits, dan wordt er echt naar je geluisterd!'
Het is 10 jaar geleden dat Qredits begon met het verstrekken van kredieten. In het begin is het de ideale wereld. Geld werd geleend en de rente en aflossing werden netjes betaald. Totdat opeens één van onze klanten niet had betaald.
Het gevoel was als een kras op een gloednieuwe auto. Je weet dat het gaat gebeuren, maar op het moment dat het gebeurt doet het zeer! Ineens moesten we een achterstand gaan beheren. Het beheren van de achterstanden begon met een medewerker, nu is er een volwaardige afdeling.
Als je als potentiële klant aanklopt bij Qredits wordt er echt naar je geluisterd. Het persoonlijke houden wij ook graag vast, ook als er problemen zich voordoen. Gezamenlijk zoeken we dan naar oplossingen. Daarom bezoeken wij de klant letterlijk tot aan de keukentafel.
Het uitgangspunt is dat je geld leent en dit ook terugbetaalt. Hierbij komen natuurlijk ook verplichtingen bij kijken. Wij bespreken dit dan ook allemaal uitvoerig met de klant!
Het werk van de afdeling bijzonder beheer kan soms best 'bijzonder' zijn. Om dit te verduidelijken wil ik graag een verhaal vertellen zoals ik die ooit meegemaakt heb.
Het was eind december en ik had een afspraak met een meneer staan. Deze meneer kon niet meer zijn betaalverplichtingen nakomen. Reden: Hij had een hersenbloeding gehad. Daar aangekomen lag meneer halfzijdig verlamd in de bank. Zijn vrouw was bezig met hun twee kinderen die beiden een beperking hebben. Vrij snel werd duidelijk dat er helemaal geen geld meer was. Meneer had als zelfstandige geen inkomen door zijn hersenbloeding. Zijn vrouw kon door de zorg voor hem en de kinderen niet werken. De uitkering was nog niet verstrekt. De financiële situatie van deze klant was zacht gezegd slecht!
Gelukkig is sociaal een kernwaarde van Qredits. Met een door Qredits beschikbaar gesteld budget heb ik boodschappen voor dit gezin mogen doen. Uiteraard mocht iets extra’s voor de komende feestdagen niet ontbreken. Ik zal nooit vergeten hoe ik werd uitgezwaaid door het hele gezin toen ik weg reed. Zij hadden verwacht dat ik alles zou meenemen wat er nog was. In plaats daarvan mocht ik een sprankje hoop geven.
